top of page

Als er geen weg is, baan hem dan zelf!

  • Facebook
  • YouTube

Van Santiago naar Vézelay tot Avioth en terug — Een vleugje geschiedenis
 

Reeds tientallen jaren lang verzamelen de voortrekkers van centraal Europa zich op de wegen naar Vézelay. Ze trekken drie dagen lang over de pelgrimswegen waar hun voorouders de afgelopen duizend jaar hun wegen baanden naar Santiago, Rome of Jeruzalem. Vézelay is een traditie, Vézelay is een legende. De bedevaart naar Vézelay is voor voortrekkers een amuse van het Hemelse Jeruzalem. Wanneer we richting Vézelay stappen, lijkt het dat we terug in de tijd keren, onze moderne bezigheden verliezen en plaats maken voor het essentiële. Het is een verademing van de mannelijke ziel. Ze wordt teweeggebracht door de geest van de Route: avontuur, schoonheid, eenvoud , natuur, broederschap, vorming en verdieping. Sinds decennia trekken Belgische voortrekkers elk jaar naar Vézelay om dit mythische weekend te beleven. Vézelay is de Route op zijn best.

Vézelay is legendarisch. Maar Vézelay is niet het begin, noch het einde. Na de oorlog begon de voortrekkerij zich volop te ontwikkelen en gaf deze een antwoord aan vele jonge mannen die zoekend waren naar meer. Omdat de wereld de pelgrimswegen naar Santiago de Compostella niet meer kende, lanceerde de Route opnieuwe deze pelgrimstochten door haar zichzelf de “Route de St Jacques” te noemen. Alle clans werden aangemoedigd om opnieuw deze wegen te banen. Om dit te stimuleren zochten ze een locatie om een jaarlijkse bedevaart te organiseren op deze wegen naar Santiago en zo een gezamenlijke start richting Santiago te maken. Hiervoor werd het middeleeuwse, ommuurde stadje van Vézelay gekozen, waar de verschillende Centraal-Europese wegen naar Santiago samenkomen om er de historische “centrale weg” te vormen richting Ostabat en Santiago.

Ze heeft een imposante romaanse basiliek en huisvest een belangrijke relikwie van de heilige Maria Magdalena. De heilige Bernardus van Clairvaux predikte er de tweede Kruistocht voor koning Lodewijk VI “de Dikke” en zijn hof. Van kruisvaarders en koningen is er weinig terug te vinden. Vandaag de dag starten hier dagelijks pelgrims hun tocht naar Santiago de Compostella en ontvangt ze duidenzen voortrekkers voor het feest van Allerheiligen. Na meer dan 40 jaar is deze Allerheiligen-bedevaart naar Vézelay een legende geworden.

Ze wordt steeds groter en trekt steeds meer voortrekkers aan van over heel Europa. Toch kent ze haar grenzen, namelijk de omvang van haar muren. Naast de Franse beginnen ook de Belgische voortrekkers steeds talrijker te worden. De basiliek van Vézelay heeft het succes van de Route verzekerd, maar moet beroep doen op andere legendarische plekken om ook andere voortrekkers de kans te bieden om van de Route te proeven.

Vlakbij de Belgische abdij van Orval ligt in de Gaume een klein Frans dorpje, Avioth genaamd. In de twaalfde eeuw werd dit gehucht na enkele wonderlijke gebeurtenissen een groot bedevaartsoord. Langsheen de “Via Arduinna” naar Vézelay en Santiago werd in de middeleeuwen ten midden van de velden een enorme gotische basiliek gebouwd. Sindsdien triomfeert deze “Basiliek van de Velden” boven de heuvels van de akkers en weilanden van de Gaume en ontvangt ze sinds acht eeuwen pelgrims die hun zorgen en intenties aan Onze Lieve Vrouw van Avioth komen toevertrouwen.


In 2019 trokken een 130-tal Belgische voortrekkers alsook een 40-tal uit Zwitserland voor een eerste keer naar Avioth. De bedevaart werd meteen een succes en werd al even legendarisch als die naar Vézelay. In 2020 bereiden alle Belgische leiders en voortrekkers zich voor om naar Avioth af te zakken voor een tweede editie. Door het coronavirus kon deze editie niet doorgaan.

Intussen wachten de inwoners van Avioth, de eigenaars van enkele prachtige bivakplaatsen, de wegen en kapelletjes in heel de streek, de monniken van Orval alsook de basiliek met al haar pracht en praal op de terugkomst van de voortrekkers…

Laten we luisteren naar de woorden van abbé Raymond Sommesous, de “kleine priester” die van 1969 tot 2004, de kapelaan was van de basiliek van Avioth

"Avioth heeft een ziel die doordrongen moet worden. Avioth is een teken dat men moet weten hoe te lezen. Avioth is een stem die men moet weten te horen en waarnaar men moet luisteren.

 

De ziel van Avioth is Onze Lieve Vrouw sinds 800 jaar en haar Zoon in de Eucharistie, met de officiële bedevaarten. Het teken van Avioth; is het geloof en de liefde van de bouwermeesters van de Middeleeuwen voor Onze Lieve Vrouw, de liefde en de kunst van de "logees van de Goede God" die we in de steen terugvinden. De stem van Avioth is die van duizenden mensen die hier voor ons hebben gezongen en gesmeekt. En wanneer de parochianen of pelgrims zingen, horen wij hun gezang en hun gebed in stille begeleiding van het onze.

 

Dat is Avioth.

En de stenen zijn alleen deze ziel waard, dit teken, en deze stem... "

Vervoeg je ons op onze volgende legendarische bedevaart?

bottom of page